Op vrijdag 22 februari voeren de werknemers uit de gehandicaptenzorg actie. De actie vertrekt om 10u30 aan Brussel-Noord. De werknemers uit de gehandicaptenzorg willen kwalitatieve zorg op maat kunnen geven. Ze willen niet dat de manier waarop de sector gefinancierd wordt, dat verhindert.
Sector volwassen personen met een handicap
De rugzak-financiering is in de sector van volwassen personen met een handicap een feit. Maar die nieuwe financiering heeft heel wat negatieve effecten. Werkgevers die voor inkomstenverlies vrezen, voeren de werkdruk op, werven geen voltijdse personeelsleden meer aan of geven enkel nog contracten van bepaalde duur. Sommige werkgevers besteden de logistieke of medische diensten uit, bouwen therapeutische teams af, of investeren in managers, juristen, fondswervers, …
Aanvankelijk wilde de Vlaamse regering de nieuwe financiering invoeren zonder daar extra middelen tegenover te zetten. Maar wanneer de zorgzwaarte van elke persoon met een handicap wordt gewogen, dan blijkt duidelijk dat het personeelstekort in de sector groot is. De Vlaamse regering besliste eerst dat bestaande middelen onder de organisaties moesten herverdeeld worden. Organisaties die vroeger een juiste financiering kregen moesten middelen overdragen aan organisaties die door vroegere besparingen tekorten hebben.
Dankzij onze witte woede-acties en het VIA-akkoord van 8 juni zorgden wij ervoor dat er bijkomende budgetten werden vrijgemaakt om een “juiste” correctie door te voeren: 280 broodnodige jobs kwamen erbij zodat er geen herverdeling nodig was. Dat was de correctiefase 1 vanaf 1 juli 2018.
In de loop van 2019 gaat de 2e correctiefase in, verspreid over 4 jaar. Heel wat voorzieningen, gebruikers en werknemers wachten op nieuwe middelen op basis van een correct gewogen zorgzwaarte. Helaas zegt de regering ook nu weer dat dit geen cent meer mag kosten. Opnieuw wil de Vlaamse regering de bestaande middelen herverdelen over de organisaties. De organisaties worden tegen elkaar uitgespeeld en de race to the bottom is ingezet.
Dat pikken wij niet.
De LBC-NVK eist dat de zorgnood van elke zorggebruiker voor 100% gefinancierd is. Dat is pas echte zorg op maat! De LBC-NVK wilt dat de rugzakfinanciering correct bijgestuurd wordt op basis van een grondige evaluatie. Zonder taboes! Als blijkt dat de rugzakjes niet de beste financiering zijn van collectief georganiseerde zorg, dan moet het systeem in vraag gesteld worden.
Sector kinderen en jongeren met een handicap
De rugzakfinanciering in de sector kinderen en jongeren met handicap is nog geen feit. Maar wel bijna. De Vlaamse regering wil nog voor de verkiezingen de basis leggen voor de rugzakfinanciering in de sector van kinderen en jongeren met een handicap. En dat terwijl er niet eens een meetinstrument bestaat waarmee de zorgnood en de bijhorende budgetten kunnen berekend worden.
Bovendien is de zorgnood bij kinderen en jongeren van heel wat factoren afhankelijk en daardoor per definitie heel veranderlijk. Met een rugzakfinanciering zullen de ouders, de organisaties en het personeel telkens nieuwe inschalingen, nieuw budgetberekeningen en nieuwe zorgtrajecten doorlopen. Wanneer heel dat proces doorlopen is, zal de zorgvraag waarschijnlijk alweer veranderd zijn. Bovendien zijn heel wat ouders moe-gezorgd. Zij vragen geen budget maar professionele hulp en zorg.
De sector op zijn kop zetten om kost wat kost de rugzakfinanciering in te voeren? Dit pikken wij niet.
De LBC-NVK eist dat de collectief georganiseerde zorg versterkt wordt. Een correcte financiering van alle ondersteuningsvormen maakt echte zorg op maat mogelijk. Wij willen kleinere leefgroepen zodat elk kind/jongere de juiste zorg krijgt en de agressieproblemen effectief kunnen aangepakt worden. Wij willen voldoende tijd voor aangepaste gezinsbegeleidingen en zorgtrajecten.