Psychosociale risico’s op het werk zijn - terecht - al een hele tijd een issue. Recente cijfers tonen aan dat één op de drie werknemers in de non-profit last heeft van een problematisch stressniveau. Dat wordt voornamelijk veroorzaakt door een te grote werkdruk en een te zware emotionele belasting.
In 2014 werd nieuwe wetgeving in verband met de preventie van psychosociale risico’s op het werk ingevoerd. Daarop startte de LBC-NVK een werkgroep met vakbondsafgevaardigden uit de ziekenhuissector om een syndicale aanpak te ontwikkelen voor de preventie van én de omgang met psychosociale risico's op het werk.
“Aan de ene kant is het goed dat we ons nu kunnen beroepen op een wettelijk kader,” zegt Nadine Mangelschots, voorzitster van de nationale belangengroep ziekenhuizen van de LBC-NVK. “Maar aan de andere kant blijft het toch moeilijke materie. Met de LBC-NVK willen we onze vakbondsafgevaardigden vooral ook een praktisch kader bieden. Het gaat tenslotte om veel meer dan regeltjes opvolgen.”
Precies daarom organiseerde de LBC-NVK op donderdag 19 november 2015 een uitwisselingsdag rond psychosociale risico’s. “We hebben bewust de klemtoon gelegd op interactie, we wilden geen typische studiedag houden,” zegt Nadine. In de voormiddag werden de deelnemers getrakteerd op een interessante paneldiscussie met diverse experts. In de namiddag konden ze kiezen uit verschillende workshops.
In één van die werkgroepen getuigde Nadine zelf over haar eigen ervaringen. “In april ben ik zelf gecrasht vanwege een burn-out,” vertelt Nadine. “Ik deel mijn verhaal in de hoop dat men gaat beseffen hoe belangrijk het is om goed voor zichzelf te zorgen. Uit eigen ervaring weet ik hoe moeilijk het kan zijn om erover te praten en om hulp te zoeken. Maar alleen lukt het je niet. Ik ben er terug bovenop gekomen dankzij de steun van mijn familie, van goeie dokters en uiteraard mijn (vakbonds-)vrienden. Hopelijk zijn de deelnemers na de uitwisselingsdag beter gewapend tegen de gevaren van psychosociale risico’s en kunnen zij op tijd de signalen herkennen. Mijn advies? Leef je leven alsof het uw belangrijkste kunstwerk is!”