De loopbaanregeling van de zorgsector houdt in dat de arbeidsduur in de sector (38 uur op voltijdse basis) vanaf de leeftijd van 45 jaar elke vijf jaar met twee uur per week verminderd wordt. De regeling vindt zijn oorsprong in onderhandelde en ondertekende sociale akkoorden met de overheid en heeft als doel om de uitstroom uit de sector te beperken en een langere actieve loopbaan in de zorgsector mogelijk te maken. De regering wil de aanvangsleeftijd optrekken tot 50 jaar en de regeling afschaffen voor werknemers die geen zorgberoep hebben.
De loopbaanregeling betreft een zeer grote groep werknemers
Het is een doeltreffende regeling. Dank zij deze loopbaanregeling blijven de werknemers in de zorg- en welzijnssector effectief langer aan de slag. Cijfers tonen aan dat sinds het ontstaan van de loopbaanregeling de uitstroom uit de sector sterk verminderde en dat werknemers hun loopbaan in de sector langer volhouden. In de betrokken leeftijdsgroepen blijft een beduidend groter aantal werknemers actief in de sector aan de slag.
Een recente studie benoemde de gunstige effecten van de regeling zelfs ruimer dan langere loopbanen alleen: de job-tevredenheid en motivatie nemen toe, de sector is aantrekkelijk voor instromers, de werknemers blijven langer aan de slag, de werknemers zijn minder ziek en houden het belastende werk beter vol.
Werkbaar werk?
Net nu de sector dringend bijkomende oplossingen eist voor de almaar stijgende werkdruk en om een beleid vraagt dat de zorgwekkende cijfers van ziekte en burn-out countert, zet de regering het mes in deze loopbaanregeling.
Een wereldvreemde beslissing
Een politieke beslissing die de realiteit van de arbeidsomstandigheden in de zorgsector niet kent of die ze negeert, is een zeer gevaarlijke politiek. Als de bevoegde overheid daarentegen de impact en de realiteit van werkdruk en uitstroom wel degelijk kent, dan is het onverantwoordelijk. Als de bevoegde overheid zelf het perspectief voor leefbare en langer wordende loopbanen ondergraaft, ook voor jongere en voor nieuwe werknemers, dan is dat onbegrijpelijk.
Sociaal overleg?
Via de pers vernemen we dat de regering nog overleg zal plegen met de sociale partners. Omdat de regeringsbeslissing, reeds voor de start van het overleg, eenzijdig vastlegt wat de slotconclusies daarvan moeten zijn, dan gaat het niet om sociaal overleg maar om een schijnvertoning. De sector zal nooit meestappen in een parodie waarin je het voorrecht krijgt om het zelf af te schaffen.
Platte besparing of provocatie?
Of deze politieke beslissing een platte besparing is of een provocatie, in ieder geval wordt de impact ervan op de zorgsector zwaar onderschat. De besparingen in de gezondheidszorg zijn recent omschreven als een ingreep met een fijn scalpel, waar men niets van voelt. De federale regering haalt met deze beslissing een machete boven naar het personeel.