Brigitte Grouwels weigerde eerder al onderhandelingen te voeren - er werd nog maar één keer echt onderhandeld over de problemen rond het Stedenfonds. Reden temeer om haar te blijven opzoeken en haar te confronteren met de problemen die zij schept. Ook vandaag weigerde Mevrouw Grouwels opnieuw botweg om een vakbondsdelegatie te ontvangen.
Een triest unicum in de geschiedenis van de Witte Woede...Dat een politiek verantwoordelijke weigert om te overleggen: dat hebben we nog nooit meegemaakt! Het is ongehoord en schandalig! Zelfs een urgent toiletbezoek van een actievoerdster werd onmenswaardig geweigerd: "orders", zo luidde het. "Doe het maar buiten, daar is plaats genoeg!". Tja, de politieke stijl zit hem in de kleine zaken...
Na lang aandringen werden de actievoerders ontvangen door de kabinetschef van collegelid Pascal Smet, die het zélf ook niet vond kunnen dat Grouwels een gesprek weigerde.
Bij minister Smet werd aan de vakbonden beloofd dat ze volgende week een aantal data zullen krijgen waarop de onderhandelingen dan eindelijk kunnen starten. De tijd dringt. Stedenfonds II start op 1 januari 2008.
In dat Stedenfonds II kiest het beleid duidelijk voor een "Nederlands" verhaal, los van de echte welzijnsnoden van de stad. Hervormen of opdoeken van lopende projecten zonder enige vorm van overleg of evaluatie hoort daar duidelijk bij, een kwestie van stijl. Men houdt geen rekening met de gevolgen voor de betrokken Brusselaars, noch met de welzijnsorganisaties en al evenmin met hun personeel. 27 banen staan op de tocht. Mooi en noodzakelijk welzijnswerk in de hoofdstad zal verloren gaan, als het van deze eenzame kampioene van het sociaal overleg afhangt.