- De noden in zorg en welzijn zijn groot.
- Er is extra geld nodig voor meer en betere zorg- en hulpverlening.
- De Vlaamse, Brusselse en federale ministers hebben dit nog steeds niet begrepen,
- Wachten kan niet meer.
- De aanhouder wint.
Het aanbod is ontoereikend, de wachtlijsten zijn lang. Werknemers werken hard en flexibel en kunnen niet altijd de kwaliteit bieden die ze willen. Velen stappen uitgeput of gefrustreerd uit de sector, terwijl er net meer handen nodig zijn.
Niet hier en daar een beetje, als een pleister op een houten been, maar algemeen en structureel. Er moeten meer plaatsen komen, en de loon-en arbeidsvoorwaarden voor werknemers moeten beter.
zelfs niet na onze succesvolle manifestatie van 31 januari. Ze zijn ervan overtuigd voldoende gedaan te hebben, en schuiven het dossier nu al door naar een volgende regering.
Er moeten nu nog maatregelen worden beslist en opgenomen in de begroting van volgend jaar. En uiteraard moet zorg en welzijn een prominente plek krijgen in de verkiezingsprogramma’s voor 2024. Partijen zijn daar nu al mee bezig.
De regering weet dat wij geen actie voeren om stoom af te laten, maar om zaken te veranderen. En dat we blijven terugkomen, tot we krijgen wat we vragen. Zo hebben we al zes sociale akkoorden gerealiseerd, en zo komt er ook een zevende.