Vandaag protesteerden 80.000 actievoerders in Brussel tegen de besparingsplannen van de regering Di Rupo I. Ook de militanten van de LBC-NVK non-profit waren aanwezig op de betoging. Zij uitten hun ongenoegen over de besparingsmaatregelen, maar eveneens over het uitblijven van een federaal akkoord. Naast enkele reacties van de eigen militanten hoorden we mooie solidariteitsbetuigingen van collega’s uit de bankensector.
Roos werkt in psychiatrisch ziekenhuis: “Ik ben hier omdat er nog altijd geen federaal akkoord is voor de zorgsector en omdat ik niet akkoord ga met de besparingen die de komende regering zal opleggen. Een deel van de non-profit loopt enorm achter op andere sectoren. Ik vind het heel belangrijk dat er in een maatschappij die zich beschaafd noemt geld vrijgemaakt wordt voor de zorg. Er zijn andere dingen die veel minder belangrijk zijn waarop bespaard kan worden. Zorg is ten slotte iets waar alle mensen op een bepaald moment in hun leven mee te maken hebben, dus dat is belangrijk voor ons allemaal.”
Daniel werkt in psychiatrisch centrum: “De werkende arbeiders en bedienden zullen weer moeten inleveren en opnieuw zal er worden gesaneerd in de ziekenhuizen. Er zal onvoldoende financiële armslag zijn om mensen tewerk te stellen, terwijl de werkdruk net toeneemt. De zorgsector is nochtans één van de belangrijkste pijlers van de samenleving.”
Wim is militant bij KBC. “Wij vinden dat er een eerlijke verdeling moet zijn en dat bedrijven die weinig tot geen belastingen betalen een duit in het zakje moeten doen.
Ook in de non-profit moet er zeker meer worden geïnvesteerd. Er zijn steeds minder mensen om voor onze ouderen te zorgen, de hospitalisatieverzekering wordt alsmaar duurder en de verpleegsters die het werk moeten uitvoeren zijn ook steeds met minder. Dat kan niet verder op die manier.”
Danny werkt bij Citybank en Mark bij Delta Lloyd: “Wij vrezen dat dit akkoord nog maar het begin is. Het kan niet dat er bespaard wordt op de kap van de zwakkeren in de maatschappij.
Danny: De zwakkeren zouden meer steun en zorg moeten krijgen, terwijl zij nu net zullen getroffen worden door de maatregelen. De situatie is problematisch, want er zal een verarming optreden. Stel je voor hoe moeilijk het in de toekomst zal zijn als je als vijftigjarige werkloos wordt. Zij worden gewoon in de armoede gestuurd.