Het debat over kinderopvang woedt volop. Op 1 april sluit een zelfstandig kinderdagverblijf van de ene op de andere dag de deuren. Daarmee staan meer dan 200 kinderen op straat, zonder opvang. Het zelfstandig kinderdagverblijf probeert op die manier Kind en Gezin onder druk te zetten op dezelfde dag dat het nieuwe kaderdecreet kinderopvang van start gaat.
De LBC-NVK staat achter de principes van het kaderdecreet. Wij vinden het niet meer dan logisch dat elke organisatie die professioneel en tegen betaling kinderen wil opvangen, over een vergunning beschikt. De ouders en de werknemers uit de sector verwachten dat de kinderopvang op een pedagogische verantwoorde manier gebeurt in veilige ruimtes die daarvoor geschikt zijn, dat er voldoende gekwalificeerde begeleiders zijn en dat de verantwoordelijken de kinderopvang op een goede en duurzame manier organiseren.
Groeipad
Om meer plaatsen te creëren stelt het kaderdecreet een groeipad voor. Tegen 2016 moet er opvang zijn voor minstens de helft van de kinderen jonger dan drie jaar. Vier jaar later moet er opvang zijn voor elk kind jonger dan drie jaar. Dat resultaat is enkel mogelijk wanneer de Vlaamse regering het groeipad duidelijk begroot.
De LBC-NVK wil niet dat de regering daarbij eenzijdig de nadruk legt op kwantiteit. Meer plaatsen moet hand in hand gaan met meer kwaliteit, met betere kinderopvang. Kwaliteitsvolle kinderopvang kan een wezenlijke rol spelen in de strijd tegen de kinderarmoede in Vlaanderen. Daarom is bijzondere aandacht voor de steden is daarbij nodig. Bovendien is de kinderopvang best ook zoveel mogelijk inkomensgerelateerd. Enkel een duidelijk begroot groeipad dat vertrekt van die principes maakt kinderopvang een stimulerende en veilige omgeving voor onze kinderen.
Geen kwantiteit zonder kwaliteit
Kwaliteit van de kinderopvang wordt gegarandeerd door een goed personeelsbeleid en goede loon- en arbeidsvoorwaarden voor de werknemers. De LBC-NVK zal erop toezien dat de volgende Vlaamse regering aandacht heeft voor de werkbaarheid in de sector door te streven naar een betere ratio aantal begeleider per aantal kinderen dan diegene waarin het kaderdecreet voorziet.
Natuurlijk mogen we in heel het verhaal van de kinderopvang ook die groep niet vergeten die één van elke drie kindjes opvangt. Onthaalouders worden vandaag nog altijd beschouwd als een veredeld soort vrijwilligers met een uiterst beperkte en gebrekkige sociale bescherming. De LBC-NVK wil dat er verder werk gemaakt wordt van een volwaardig werknemersstatuut voor de onthaalouders.
Fatiha Dahmani, sectorverantwoordelijke LBC-NVK