De LBC-NVK roept de Vlaamse regering op om de besparingswoede in de sector van zorg en welzijn te vervangen door investeringen in een warme en sociale samenleving. Samen met de andere vakbonden, de werkgevers en de organisaties van de gebruikers heeft de LBC-NVK een open brief aan de Vlaamse regering onderschreven.
Door de besparingen en bepaalde beslissingen en plannen van de Vlaamse regering is er onzekerheid en ongerustheid bij de werkgevers en het personeel van de ouderenzorg en gezinszorg. Wij aanvaarden geen verdere besparingen meer in de sector maar willen dat de Vlaamse regering investeert in kwaliteitsvolle zorg.
Als gevolg van de zesde staatshervorming is de Vlaamse regering sinds 1 juli 2014 volledig bevoegd voor de financiering van het personeel én de zorginfrastructuur in woonzorgcentra. Het kostenplaatje verzwaart door de vergrijzing en de almaar grotere zorgnoden bij ouderen. De voorbije jaren werden de financiering en de stijging van het budget opgevangen door de federale overheid en de sociale zekerheid. Nu ligt de verantwoordelijkheid bij Vlaanderen.
Er is nog altijd geen duidelijkheid over het budget voor de ouderenzorg in de komende jaren. Zal de Vlaamse regering in de ouderenzorg voort investeren in extra woongelegenheden en bijkomend personeel? Tussen 2000 en 2013 is het RIZIV-budget voor de ouderenzorg min of meer verdubbeld. Zal Vlaanderen besparen of kiezen voor verdere investeringen in zorg en welzijn? De beloofde continuïteit dreigt eerder op een afbouwscenario uit te draaien.
Effecten op werkvloer
Het gebrek aan vooruitzichten laat zich voelen op de werkvloer. Afwezige werknemers worden niet of minder snel vervangen waardoor de werkdruk nog meer stijgt. Het wegvallen van de infrastructuursubsidies in een groot aantal woonzorgcentra heeft als gevolg dat de directies nieuwe aanwervingen uitstellen of schrappen. De vakbonden merken die evolutie al sinds enkele maanden. Een situatie die gevolgen heeft voor de werkdruk, voor de tijd die het zorgpersoneel met de ouderen kan doorbrengen en voor de kwaliteit van de zorg.
Er is onduidelijkheid over de financiering van personeel voor nieuwe woongelegenheden. Het is niet denkbeeldig dat de Vlaamse regering nieuwe erkenningen van woongelegenheden alleen financiert op basis van een lagere personeelsnorm. Voor een zwaar zorgbehoevende bewoner in een nieuw erkende plaats zal een rusthuis worden gefinancierd alsof het gaat om iemand die geen zware zorg nodig heeft. De extra aandacht en zorg die zwaar zorgbehoevende en vaak demente ouderen nodig hebben zal dan moeten worden gerealiseerd met minder personeel. Voor het personeel en voor de woonzorgcentra zelf is dat onhoudbaar.
Nu al duur
Gemiddeld 50 euro betalen per dag verblijf in een woonzorgcentrum is voor de bewoners en hun familie erg duur. De LBC-NVK dringt aan op een solidaire, kwalitatieve en toegankelijke zorg voor iedereen. De besparingen en de onzekerheid tasten ons sociaal zorgmodel aan.
In augustus 2014 werd een besparing aangekondigd in de animatiewerking in rusthuizen. Na veel protest werd voor 2015 genoeg geld vrijgemaakt maar voor 2016 is er nog geen oplossing. Binnen de negen maanden moet er een nieuwe financiering komen voor de animatiewerking. Het gaat hier wel over de jobs van meer dan 1.000 animatoren. De LBC-NVK vraagt om het overleg over dit dossier spoedig aan te vatten.
In de gezinszorg wordt 12,7 miljoen euro bezuinigd door het aantal gesubsidieerde uren gezinszorg te verminderen. Met de toenemende vergrijzing en de besparingen in de residentiële voorzieningen voor ouderen en voor andere zorgbehoevenden is er nét nood aan méér uren gezinszorg. De afbouw leidt tot een hoge werkdruk bij het personeel en een ontoereikende dienstverlening voor de cliënten.
Een deel van de besparingen wordt gerealiseerd door de ‘taakuitzuivering’. Dat wil zeggen dat verzorgenden minder worden ingezet voor huishoudelijke taken om zich meer te kunnen toeleggen op verzorging. Ook die maatregel heeft haar grenzen.