Ongeveer een week geleden sprak hulpverlener Kenny van CAW Halle-Vilvoorde minister Vandeurzen toe in zijn open brief. Nu is het de beurt aan het JAC-team. Het JAC geeft jongeren een plek in het Centrum Algemeen Welzijnswerk en helpt jongeren met al hun vragen en problemen.
Beste minister Vandeurzen,
Wij hebben allemaal deuken in onze ziel. Iedereen op deze fantastische planeet. U, wij en allen die hier eventjes tijd doorbrengen. De ene deuk is al groter dan de andere. Voor sommige mensen zijn ze nogal pijnlijk en zij hebben hulp nodig om de pijn de baas te kunnen, met vallen en opstaan. Gelukkig bestaat er een groep individuen die voor zichzelf heeft besloten een handje toe te steken. Hulpverleners, worden ze – soms ietwat oneerbiedig - genoemd.
Wij, het JAC-team van CAW Halle-Vilvoorde, horen bij deze groep. Elke dag opnieuw staan er 14 ontzettend gemotiveerde jongerenhulpverleners klaar om jonge mensen in deze samenleving bij te staan in het aangaan van uitdagingen en ogenschijnlijk onoverkomelijke hindernissen.
Broodnodig, omdat de jeugd de toekomst heeft en ze, ondanks de vele vooroordelen, de steun verdient die wij kunnen bieden. U weet beter dan wie ook dat onze regio niet de meest evidente is. Die mooie, grote ring rond Brussel herbergt een al even mooie en indrukwekkend diverse bevolking. U wordt er bij deze meteen aan herinnerd dat het voor ons een hele klus is om aan elke vraag tegemoet te komen.
Elk van ons werd ooit geraakt door het werk dat we doen. Ons team ontmoet een heel aantal jongeren die flink wat deuken hebben opgelopen en die in de ogen van velen zelfs een verloren zaak zijn. Maar keer op keer blijven we positief en proberen we die jongeren een plek te bieden waar ze even op adem kunnen komen en - wie weet - die een oplossing kan bieden.
We zouden in dit deel van onze brief een stukje kunnen schrijven over hoezeer het hulpverleningslandschap de laatste jaren is veranderd, enzovoorts enzoverder…. Maar aangezien u daar zelf wel het één en ander over weet, gaan we dat niet doen.
Daarom donderen we maar meteen met de deur in huis: ons CAW kreeg onlangs te horen dat de middelen, die het uit eigen zak betaalde om bijkomende hulpverleners aan te werven, niet kunnen verankerd worden. In je eigen vel snijden doet pijn. We hebben met eigen ogen de bloedrode cijfers mogen zien.
We laten graag weten dat ons werk ons de laatste jaren al wat extra deuken heeft opgeleverd. Mensen die tegen een burn-out aanlopen, zijn daar het duidelijkste voorbeeld van. Het zijn er spijtig genoeg meer en meer aan het worden. Vergeet niet dat u met hulpverleners te maken hebt. Mensen die zich, koste wat kost, blijven inzetten voor de goede zaak. Die de tranen verbijten om toch maar te kunnen helpen waar nodig. Ons team kan dit zeker en vast beamen.
Echter, het allerbelangrijkste zijn de jongeren die we helpen. Die jongeren zijn ons bestaansrecht. Als u spreekt van kwalitatieve hulpverlening, dan durven wij stellen dat 14 mensen voor deze hele regio veel te weinig is om kwalitatieve hulp te bieden. Als er een nieuwe stroom jongeren aan komt kloppen, hebben we veeleer het gevoel te verzuipen dan te pompen. En we willen hen zo dolgraag helpen.
En u wil snijden in dit team van 14 mensen? Wij zijn eerlijk gezegd een beetje sprakeloos. Tenslotte, we zijn niet het enige team met deze noodkreet. Het hulpverleningsaanbod in onze regio is op veel vlakken nog steeds schraal. Overal botsen collega’s op wachtlijsten, regio-afbakeningen, enzovoorts. Onze creativiteit en flexibiliteit zijn niet grenzeloos.
We zijn ons ervan bewust dat u zelf wellicht gewrongen zit tussen wat u wil verwezenlijken en waarin u tegengehouden wordt. Veel zal ongetwijfeld te maken hebben met centjes. Het zal u gegarandeerd een heel aantal slapeloze nachten en een paar extra deuken in uw ziel hebben opgeleverd. Daar hebben we alle begrip voor.
En toch, meneer de minister, dringen we er op aan: Bouw niet af wat nu al niet echt comfortabel is. Hou die jongeren in het achterhoofd. Zij verdienen een werking die voldoende middelen heeft om de hulp te kunnen bieden die zij nodig hebben.
Vriendelijke groeten,
Het JAC-team CAW Halle-Vilvoorde