Ook de team-coördinatoren van het CAW Halle-Vilvoorde reageren in een open brief op de besparingen waardoor collega's moeten verdwijnen.
Beste Meneer Vandeurzen,
Wij zijn:
De teamcoördinatoren van het CAW Halle-Vilvoorde.
In alle regio’s en werkingen van dit CAW proberen wij er mee voor te zorgen dat de hulpverleners in onze teams hun job graag en goed doen. We zijn een gevarieerde groep van ervaren tot beginnende leidinggevenden, allemaal met een verschillende achtergrond.
En allemaal staan we als één blok achter onze teams.
Wij zien:
Medewerkers die volop voor hun job gaan. Die elke keer opnieuw naast mensen gaan staan die even vastgelopen zijn in hun leven zodat zij opnieuw verder kunnen.
Jongeren voorzichtig op eigen benen gaan staan, gezinnen stap voor stap uit de schulden stappen, mensen thuiskomen in onze inloopcentra, mannen en vrouwen terug een manier vinden om mama en papa te zijn, mensen na een crisis terug grip krijgen op hun leven , mensen die verder kunnen na een traumatische gebeurtenis.
De cruciale rol die onze collega’s spelen in het hulpverleningsaanbod in onze regio’s. Ook in de nieuwe regio Tervuren. Ze bemiddelen, luisteren, initiëren intersectoraal cliëntoverleg, zijn vaak de laatste hulplijn waar mensen zich nog aan kunnen vasthouden.
Medewerkers hier energie uit halen. Hiervoor zijn wij allemaal ooit in de hulpverlening gestapt, hiervoor doen wij wat we doen.
Regelmatig interne werkingen die te maken krijgen met wachtlijsten en die de toevloed van cliënten niet meer of amper behapt krijgen.
Eveneens medewerkers/collega’s daarbij over hun grenzen gaan en (dreigen uit te) uitvallen.
Wij voelen:
De druk stijgen.
Dat we maatregelen moeten treffen om voor onze hulpverleners te zorgen zodat zij voor hun cliënten kunnen blijven zorgen.
Dat dit steeds moeilijker wordt. Zelfs een eerste gesprek inplannen met nieuwe cliënten lukt niet meer op korte termijn. Elke dag komen er nieuwe aanmeldingen bij. De agenda’s slibben dicht.
Dat we niet meer dezelfde kwaliteit kunnen blijven bieden als we het met minder middelen moeten doen.
Dat ook onze directie haar uiterste best doet om een oplossing te vinden voor ons en onze cliënten maar dat ook zij botsen op de onmacht om zaken structureel te veranderen.
Wij horen:
Dat de VTE, die ons CAW heeft ingezet uit eigen middelen voor de cliënten in een regio waar heel weinig op mekaar afgestemde hulpverlening aanwezig was, niet wordt verankerd.
Dat wij daardoor collega’s moeten laten gaan en dus minder cliënten zullen kunnen helpen.
Wij hopen:
Dat ondanks de besparingen, de aandacht voor andere thema’s, de noden in andere werkvelden die er ongetwijfeld ook zijn, onze cliënten niet in de kou blijven staan.
Dat er toch een oplossing kan gevonden worden zodat wij op een kwalitatieve manier onze job kunnen blijven doen.
Dat we samen blijven proberen om een antwoord te vinden voor de maatschappelijke uitdagingen waar we allemaal voorstaan.
Wij vragen:
Hoe jammer zou het zijn dat we deze rol niet ten volle kunnen opnemen? Hoeveel kwetsbare mensen zouden we dan (moeten) loslaten?
Dit alles terwijl de armoede stijgt en nog meer mensen uit de boot dreigen te vallen.
Wij kunnen dit met z’n allen niet toelaten.
We hebben u daarvoor nodig. Door inspanningen van u, kan deze tendens gekeerd worden.
Met vriendelijke groeten,
Leen, Liesbeth, Patrick, Sofie, Sonja, Tinneke, Trui
Teamcoördinatoren CAW Halle-Vilvoorde