In het voorjaar sloten de sociale partners (werkgevers en vakbonden) van de zorg- en welzijnssectoren en de Vlaamse regering een historisch sociaal akkoord.
Ook voor de CGG werd een budget voorzien om de lonen gevoelig te laten stijgen.
Meer dan zes maanden later is er van een loonsverhoging echter nog steeds geen sprake!
Het sociaal akkoord (VIA 6) voorziet een koopkrachtverhoging in twee delen:
1. Alle barema’s worden verhoogd met 1,7%. En vanaf 25 jaar loonanciënniteit wordt de stijging van de barema’s ook “verlengd”. Zo verhoogt het percentage van de loonstijging tot uiteindelijk 3,13% op 35 jaar anciënniteit. Deze loonsverhoging moet ingaan met terugwerkende kracht vanaf maart ’21.
2. Het grootste deel van het budget wordt gedifferentieerd naar anciënniteit en/of functie toegekend door middel van een “gestuurde” inschaling in de functieclassificatie IFIC:
- IFIC, omdat op die manier de historische band met de GGZ-sectoren opnieuw aangehaald wordt én tegelijk toekomstgericht verankerd wordt.
- een “gestuurde” inschaling omdat de sociale partners expliciet afspraken om rekening te houden met een aantal specifieke kenmerken van de CGG. Hiervoor werden dan ook de sectorale bindende adviezen uitgewerkt.
Waar staan we vandaag?
- In alle CGG heeft de directie vóór de zomer de inschalingsoefening afgewerkt. Zij werden hierbij geadviseerd door de werknemersafgevaardigden en dat leverde quasi overal wel pittige discussies op.
In enkele CGG echter is de IFIC-oefening absoluut niet correct gebeurd. Onwil of onwetendheid? In elk geval werden de sectorale bindende adviezen voor de functietoewijzingen door de bewuste directies niet gevolgd of slecht geïnterpreteerd. Wat de hele oefening in het licht van wat hierboven staat dus in grote problemen brengt.
We hebben dit vanaf eind juni meegedeeld aan werkgeversorganisatie Zorgnet-Icuro, maar de broodnodige boodschap dat het huiswerk in die centra moet overgedaan worden blijft tot op vandaag onbegrepen en zonder resultaat.
Nochtans dringt de tijd: deze procedure moet zeker voor het einde van het jaar afgerond zijn, opdat de nieuwe IFIC lonen dit jaar al betaald zouden kunnen worden.
- Meer nog: sinds 9 juli weigert Zorgnet-Icuro om de CAO te tekenen die de barema’s met 1,7% moet laten stijgen en de barema-anciënniteit moet doortrekken. Ongelooflijk. Onbegrijpelijk. En eigenlijk compleet onaanvaardbaar.
In bijna alle andere zorg- en welzijnssectoren worden de nieuwe lonen al sinds deze zomer uitbetaald. Behalve … voor wie werkt in de CGG.
Koppige directies
We hebben de afgelopen weken en maanden veel tijd gespendeerd aan overleg, in de hoop dat het tij alsnog gekeerd kon worden en een en ander zou bijgestuurd worden. Tevergeefs.
Blijkbaar primeert de koppigheid van de directies van een vijftal instellingen boven de VIA 6-afspraken die nochtans door Zorgnet-Icuro getekend werden. De sectorale afspraken over de IFIC invoering gelden voor alle CGG!
Deze situatie is onbegrijpelijk. En evenzeer compleet onaanvaardbaar.
Duurzame barema’s
Het is ver gekomen als we moeten vaststellen dat een handvol werkgevers de loonsverhoging van meer dan 1500 personeelsleden kan tegenhouden. Dat gaan we uiteraard niet tolereren. En we gaan net zomin toestaan dat de lonen in een paar centra voor sommige functies lager zouden zijn dan in de andere centra!
Alle berekeningen zijn intussen gemaakt: er is zeker voldoende budget om de afspraken van VIA 6 en de bindende adviezen van de sectorale sociale partners na te leven. Er is immers nog een budget over van het vorig sociaal akkoord (VIA 5) dat hierbij geteld mag worden.
Er is dus wat ons betreft niets dat nog in de weg staat van goede, aantrekkelijke lonen en duurzame barema’s in de CGG !
Het geduld van de vakbonden en van de werknemersafgevaardigden is op. Men zal ons niet kunnen verwijten dat we niet alles geprobeerd hebben. Maar vandaag trekken wij een duidelijke lijn: de beschikbare koopkrachtmiddelen moeten nog dit jaar in de barema’s terechtkomen. Werkgevers die blijven weigeren en zo de loonsverhoging voor de ganse sector blokkeren moeten door hun werkgeversorganisatie op het rechte pad gezet worden.
De collega’s van de CGG hebben zich dubbel geplooid tijdens de corona-crisis. Zij verdienen evenzeer de afgesproken loonsverhoging als elke andere werknemer in zorg en welzijn. Dat enkele directies dit tegen blijven houden, is onbegrijpelijk en onaanvaardbaar.