Vorige week braken in twee Gentse woonzorgcentra spontane acties uit. Het gebrek aan voldoende personeel, de te hoge werkdruk en de te grote uitval van collega’s waren hiertoe de aanleiding. Toen de uurroosters werden gewijzigd om het tekort aan personeel op te vangen, was de maat vol en legden de werknemers het werk neer. Deze werknemers willen voldoende zorg kunnen geven en hun job met fierheid doen.
Waardig ouder worden?
We leven alsmaar langer en de kans dat we vroeg of laat in een woonzorgcentrum terecht zullen komen is vrij groot. Of je dan volwaardige zorg zal krijgen, is een ander vraagstuk. Waar men vroeger met 5 à 6 personeelsleden voor een gang van ongeveer 35 bewoners stond, zijn dit er nu dikwijls maar 2 of 3. Maaltijden bezorgen, wassen, aankleden, medicatie toedienen, in bed stoppen,… met een te beperkte bezetting lukt dat gewoon niet!
Deze situatie is niet langer vol te houden. De mobiele equipe die plotse afwezigheden moet opvangen, wordt structureel ingezet als vast personeel. Hetzelfde geldt voor ergo- en kinesitherapeuten. Daardoor vallen de noodzakelijke revalidatie en bewegingstherapieën heel vaak weg. Bewoners worden soms al om half zes in bed gestopt om de avondshift rond te krijgen. Dit zijn maar een aantal voorbeelden van de misstanden die de werknemers aanklagen.
Hoe moet het nu verder?
Ook de directies zitten met de handen in het haar omdat het nodige personeel er gewoonweg niet is. Er wordt dikwijls gezocht naar “creatieve” oplossingen zoals gesplitste of gewijzigde uurroosters, of interims. Maar of dat een oplossing is? Zelfstandig verpleegpersoneel dat de gaten komt opvullen wanneer het hen past? Daarbovenop hebben die vervangers geen band met de bewoners, noch met hun medische achtergrond. Een halve, en vooral dure, oplossing dus.
Directies schermen ook vaak met het feit dat ze meer personeel hebben dan de (hopeloos verouderede) normen. De praktijk leert dat bijna alle woonzorgcentra boven de norm zitten, maar dat er dan ook nog vaak te weinig personeel is om het werk te doen. Het is simpel: de huidige normen zijn onvoldoende. ACV Puls vraagt van de overheid dringend te investeren in meer personeel en een duidelijker en eenvoudiger financierings- en subsidiëringsbeleid.
Maatschappelijk debat
De delegatie van ACV Puls had al een overleg met de directie maar een pasklare oplossing is er voorlopig nog niet. We gaan verder tot de ernstige onderbezetting erkend wordt. ACV Puls vraagt meer waardering vanhet leidinggevend personeel én erkenning van het probleem. Een deel van de oplossing kan het inzetten van jobstudenten en het aantrekken van nieuwe logistieke medewerkers zijn.
Naast het zoeken naar oplossingen voor de korte termijn, willen we ook een structurele aanpak op zowel politiek als maatschappelijk niveau.
Echt warme zorg bieden, kan enkel met voldoende personeel dat zich zelf ook gewaardeerd voelt.