Graag wilden wij, onthaalmoeders uit de provincie Vlaams-Brabant, ons verhaal eens kwijt.
Elke dag staan wij voor een stukje opvoeding van kinderen in. Wij zorgen dat de kinderen bij ons een prettig en aangenaam gevoel hebben. Wij bereiden elke dag opnieuw een gezonde en evenwichtige maaltijd en voorzien een dito vieruurtje. Ook al zijn het dagen van 12 uur, we doen ons werk met liefde en plezier.
Toch zou een beetje meer appreciatie en waardering best wel mogen. Het leven wordt duurder, de prijzen van voeding, elektriciteit en verwarming stijgen. We betalen almaar meer om ons huisvuil te laten ophalen. Alles kost meer, maar onze onkostenvergoeding stijgt niet mee. Die wordt slechts één maal per jaar geïndexeerd, en dat gaat dan nog maar over enkele centjes die we erbij krijgen.
Waarom krijgen andere werknemers meer? Waarom worden wij niet ook eens beloond met maaltijdcheques, vakantiegeld of een eindejaarspremie? Dat zou al heel wat schelen. Ten slotte zijn wij toch maar bereid om de kinderen van werknemers op te vangen - met plezier en liefde hoor! Maar wat zouden die werknemers doen zonder andere ’werknemers’ die hun kinderen opvangen?
Wij hopen dat er in de toekomst ook eens aan ons gaat gedacht worden, zodat wij onze job kunnen blijven doen en er niet mee moeten stoppen omdat we er financieel niet aan uit kunnen.
de onthaalmoeders Vlaams-Brabant