Het personeel van de Centra voor Ambulante Revalidatie, kortweg Revalidatiecentra, is woest. De sector werd in 1991 overgenomen van het Rijksfonds voor Sociale Reclassering van Minder-Validen. Al na 1 jaar besliste het RIZIV om een personeelsstop door te voeren. Ook mochten er geen centra meer bij komen. Vanaf dat moment groeiden de wachtlijsten in de centra gestadig aan, bleven ouders in de kou staan en moesten kinderen maandenlang op hun hulp wachten.
Vanaf 1992 werden er ook tal van studies en onderzoeken gevoerd met als doel de maatschappelijke relevantie van de revalidatiesector te bepalen, of vaak platweg in vraag te stellen. Na lange onderhandelingen (en een studie...) werd er in 2001 beslist om de doelgroepen af te lijnen.
Ondertussen zijn we 8 jaar verder en is er nog altijd geen akkoord over die doelgroepen, én geen erkenning van de maatschappelijke relevantie van deze sector.
In 2006 werd opnieuw beslist (na weer een studie...) dat de doelgroepen moesten afgelijnd worden. De werkingsmiddelen zouden aangepast worden aan de reële situatie. Van deze beloften kwam nagenoeg niets in huis!
Donderdag stelt het (Federaal) Kenniscentrum (voor de Gezondheidszorg) opnieuw een studie voor over de sector. De vaststelling van die studie is... dat er bijkomend onderzoek moet verricht worden.
Het personeel van de sector is het beu! De aanhoudende verwijzingen van het Riziv naar de privétherapeuten die - voor het Riziv - veel goedkoper zijn, hangt hen de keel uit.
Het personeel van de Revalidatiesector eist:
- respect en waardering van het Riziv
- dringende aanpassing van de werkingsmodaliteiten
- aanpassing van de Revalidatieduur (3 jaar)
- uitbreiding van de personeelsequipes (meer medisch en psychosociaal personeel)
- oprichting van bijkomende centra in de regio’s waar er op vandaag geen zijn.
Op donderdag 12 februari voert de sector een eerste actie. Terwijl er in het RIZIV-gebouw de nieuwe studie van het Kenniscentrum wordt toegelicht, zal het personeel buiten zijn stem laten horen!