De afgelopen maanden hebben de werknemersvertegenwoordigers quasi non-stop onderhandeld met de directie van het Rode Kruis. Een verzekering gewaarborgd inkomen, glijdende uren voor de hoofdzetel, sluitende afspraken rond planning en overuren (vanaf oktober 2011), nieuwe barema’s voor OPA, de overgang van de VZW’s naar een nieuw paritair comité, een tijdelijke verhoging van de maaltijdcheques voor sommige personeelsgroepen en de verlenging van de CAO brugpensioen zijn het resultaat.
De onderhandelingen verliepen zeker niet altijd zonder slag of stoot, en werden tot twee keer toe doorkruist door de afbouw van de centrale ziekenwagendienst. Maar het resultaat mag er zijn, al zijn we er ons zeer goed van bewust dat er nog een lange weg te gaan is vooraleer alle collega’s van de humanitaire diensten dezelfde loon-en arbeidsvoorwaarden zullen hebben als werknemers uit vergelijkbare non-profitsectoren.
Waar staan we vandaag?
Het personeel van de VZW’s zou met de voeten van het ijs moeten zijn. Sinds april 2010 vallen zij onder het paritair comité voor de socio-culturele sector en hebben zij alle voordelen uit vorige non-profit-akkoorden verworven. Deze collega’s zullen dus ook automatisch van een nieuw akkoord genieten. Als er een akkoord komt natuurlijk. De Vlaamse regering lijkt voorlopig niet geneigd om extra middelen te voorzien voor de socio-culturele sector …
OPA dan. Ook deze deelwerking kreeg een nieuw paritair comité toegewezen: dat van de opvoedings- en huisvestingssector. Jammer genoeg is dit voor hen vooralsnog een lege doos. De subsidiëring binnen deze sector gebeurt immers óf door Vlaanderen, óf door Wallonië, en de opvang van asielzoekers is een federale materie … Een impasse die doorbroken zal moeten worden.
Resten nog de medewerkers van de hoofdzetel Humanitaire Diensten, van de provinciale zetels, ziekenwagendienst, dispatching, interventie. Historisch gezien behorend tot de “restgroep” binnen de non-profit, net zoals o.a. het personeel van externe preventiediensten, de medische labo’s en de dokterskabinetten. Een weinig benijdenswaardige positie, want deze groep heeft nog nooit geprofiteerd van de sectorakkoorden. Tijd dat daar verandering in komt!
Niets doen is geen optie!
Als we de kloof met vergelijkbare non-profitsectoren niet groter willen laten worden, of beter nog, willen verkleinen, zal er druk nodig zijn: druk op de politici om hiervoor de nodige budgetten te voorzien, en druk op alle partijen aan de onderhandelingstafel om de Humanitaire Diensten van het Rode Kruis ook als een volwaardig non-profit-onderdeel mee te nemen in de besprekingen.
Daarom onze oproep om massaal aanwezig te zijn op de non-profit betoging op 29 maart!
We verzamelen samen met de collega’s van de Dienst voor het Bloed om 10.30 u aan het International Trade Union House (Koning Albert II laan 5, vlakbij het Noordstation in Brussel). Wees erbij!
Bert Spitaels, sectorverantwoordelijke LBC-NVK