Enkele jaren geleden organiseerde de Nederlandse regering de thuiszorg volgens het systeem van openbare aanbesteding. Daardoor konden commerciële bedrijven de sector veroveren. Dat was vooral voor hun aandeelhouders een goede zaak. Werknemers kregen lagere lonen en zagen hun arbeidsomstandigheden verslechteren. Zorggebruikers kregen minder gemakkelijk toegang tot de zorg en merkten dat de kwaliteit van de geleverde zorg verminderde.
Geplande besparingen ramp voor werknemers en gebruikers
Op maandag 10 juni bespreekt de Nederlandse regering in de Tweede Kamer (het Nederlandse parlement) de besparingen in de thuiszorg en de langdurige zorg. Als die plannen niet bijgestuurd worden zullen er in de thuiszorg 50.000 jobs verdwijnen, worden verzorgingstehuizen gesloten, zullen de geestelijke gezondheidszorg en de gehandicaptenzorg het met heel wat minder geld moeten doen en zal het persoonsgebonden budget drastisch verminderd worden.
Niet alleen de werknemers maar ook de gebruikers zullen de gevolgen van de besparingen voelen. Zo dreigen 170.000 personen met een fysieke beperking hun thuiszorg te verliezen. Op zaterdag 8 juni organiseert de Nederlandse vakbond een actie in Amsterdam om de plannen van de Nederlandse regering te stoppen. De commerce in de zorg slaat nu al serieuze gaten in het zorgaanbod en de kwaliteit. Patiënten en werknemers slaan de handen in elkaar om het tij te keren. De LBC-NVK non-profit is solidair met de Nederlandse werknemers uit de zorg en zal met een delegatie aanwezig zijn.
LBC-NVK wil goede en kwalitatieve zorg en dus geen commerce
De verwoestende commercie in de Nederlandse zorg, zo vlak bij Vlaanderen en na een evolutie van slechts enkele jaren tijd, zou een leerrijke waarschuwing moeten zijn opdat elke voorstander van meer commerce in de Vlaamse zorg (“het openstellen van de markt”) met de twee voeten op de grond blijft en de bevolking geen rad voor ogen draait. “Kwaliteitsgaranties stellen”, zoals onze overheid vaak stelt, dat volstond alvast in Nederland niet. Het is duidelijk dat commercialisering niet zorgt voor een efficiëntere of betere zorg, niet in kwaliteit, niet in voldoende aanbod, niet voor de patiënten, niet voor de zorgverleners.
Enkel de aandeelhouders en de managers van de commerciële zorgbedrijven worden er beter van. Winst willen maken met zorg en welzijn, op basis van gemeenschapsmiddelen dan nog, het deugt niet. Hoe maak je trouwens winst met overheidsbudgetten? Wie betaalt die prijs?