KORBEEK-LO - Een Buurtcomité verzet zich tegen de verdere opvang van patiënten in hun "achtertuin". Toch is alles al sinds jaren heel goed gegaan, dat beaamt ook het Buurtcomité. De LBC-NVK wil een constructieve dialoog die niet alleen gaat over die eigen achtertuin, maar over een zorgzame samenleving. En die is in de praktijk wel degelijk mogelijk.
In 1970 werd aan de Oaselaan in Korbeek-Lo, bij Leuven, een opvanghuis geopend voor de nabehandeling van psychiatrische patiënten. Het "Papieren Moleken" kreeg in oorsprong een erkenning voor 20 bedden.
In 1996 erkende de overheid het initiatief voor 30 bedden én voor 20 opvangplaatsen overdag. In 1997 verhuisde het Papiermoleken naar het voormalige bezinningscentrum Emmaüs aan de Oude Baan in Korbeek-Lo. Zulke verhuis was al voorzien in het kader van plannen voor een nieuwbouw, maar werd bespoedigd door overbevolking en problemen in verband met de brandveiligheid.
Het verblijf in Emmaüs duurde heel wat langer dan verwacht, omdat de plannen voor de nieuwbouw enkele keren moesten worden aangepast om te voldoen aan de voorschriften van Stedebouw. Intussen liggen die plannen bij de Adviesraad voor Ruimtelijke Ordening (ARO) en het valt te verwachten dat goedkeuring zal volgen. Dan kan de gemeenteraad een bouwvergunning afleveren en zal 10 jaar na de verhuis eindelijk de eerste steen worden gelegd.
Tenzij het buurtcomité zijn zin krijgt! Een aantal omwonenden van het oorspronkelijke Papiermoleken verzet zich namelijk tegen de terugkeer van het opvanghuis naar hun buurt. Hun verzet betreft zowel het gebouw als de overlast die zou volgen bij de terugkeer van het opvanghuis.
Het buurtcomité heeft esthetische bezwaren en betwijfelt dat het gebouw voldoet aan de voorschriften van ruimtelijke ordening. Bovendien meent het comité een uitbreiding te zien van 20 naar 50 bedden en stelt dat 50 psychiatrische patiënten in hun buurt teveel van het goede is. Een poging om de standpunten te verzoenen via een informatievergadering heeft niet tot het verhoopte resultaat geleid.
Over het al dan niet voldoen aan de wettelijke vereisten zal de ARO uitspraak doen. Wat de overlast betreft dient opgemerkt dat er inderdaad in 1996 al een uitbreiding is goedgekeurd van 20 naar 30 bedden. Buiten die 30 permanente bewoners kunnen er maximaal nog 20 mensen in nazorg overdag naar het Papiermoleken komen. Van die 20 dagpatiënten zal een aantal sporadisch aanwezig zijn, bijvoorbeeld één dag per week. Dit is trouwens de toestand zoals hij al die jaren in Emmaüs was en is. In die periode is er niet één ernstig incident gemeld, evenmin als in de periode van 1970 tot de verhuis. Dit is een belangrijke aanwijzing dat de omkadering door intussen 28 personeelsleden zijn vruchten afwerpt.
De LBC-NVK, aangesloten bij ACV, betreurt het conflict met de buurtbewoners. Als vakbond zijn we van oordeel dat iedereen een plaats moet vinden in onze maatschappij. Zeker voor de zwakkeren moet een extra inspanning gedaan worden. Psychiatrische patiënten helpen een menswaardig bestaan op te bouwen zal niet lukken als iedereen stelt:” Integratie is prima, maar niet in mijn straat”.
De LBC-NVK hoopt dat de zaak alsnog goed kan opgelost worden door een goede dialoog.