ACV moet ervoor zorgen dat menswaardig werken in non-profit mogelijk blijft

LBC-NVK non-profit militant Nancy Sterck is er trots op dat de LBC-NVK er in 30 jaar witte woede voor heeft kunnen zorgen dat menswaardig werken tot de pensioenleeftijd in de sector van zorg, welzijn en cultuur toch mogelijk werd. Ze wil niet dat de nieuwe federale regering dat nu ongedaan maakt. In een open brief roept ze het ACV op om ervoor te zorgen dat menswaardig werken in de non-profit mogelijk blijft.

Geachte heer Leemans,
Beste voorzitter ACV,

Al meer dan 25 jaar ben ik militant van de LBC-NVK voor de opvoedingsinstellingen. Van 1986 tot nu heeft de LBC-NVK via de witte woede een ongelooflijk syndicaal parcours afgelegd. Een sector werd syndicaal op de kaart gezet. Het was een voorbeeld in, hoe via de intersectorale sociale akkoorden (VIA) die er kwamen na solidaire acties van een zeer geëngageerd achterban, menswaardig werken tot pensioen gerechtigde leeftijd in een zware sector toch mogelijk bleek.

Meer dan 25 jaar stonden elke vier jaar duizenden personeelsleden op straat, te betogen, te staken, tentenkampen en autostoeten te organiseren, ... Ik hoef u niet te overtuigen van de strijdbaarheid van onze sector.

Keer op keer werden er resultaten behaald. Keer op keer kozen deze werknemers in de eerste plaats voor kwaliteit in de combinatie werk/gezin en zochten hier voor naar werkbare systemen. (Waar ze nu de dupe van dreigen te worden). We realiseerden de barema's, de eindeloopbaanregelingen, de landingsbanen, ...

25 jaar lang hebben mensen in de kou, in de regen,in de hagel en in de sneeuw gelopen om te vechten voor wat zij dachten dat goed was voor elkéén. En we hebben heel wat bereikt!

Het maakte het mogelijk dat de combinatie werken/gezin ook in een ploegenstelsel mogelijk was. Het hield mensen binnen de sector zodat ze niet na een aantal jaren weg liepen. Het hield kwaliteit binnen de zorg. Een voorbeeld voor vele andere sectoren.

Met lede ogen en met een ongelooflijke verontwaardiging staan onze leden nu te kijken op de onheilspellende berichten in de media op wat ons te wachten staat naar aanleiding van de nieuwe federale regeringsformatie.

En ze kijken naar de vakbond.

Ze keken twee jaar geleden ook al in onze richting toen er zwaar bezuinigd werd op de eindeloopbaanregelingen en het pensioen.

In een sector waar zoveel vrouwen werken en nog steeds vaak in eerste instantie kiezen om de zorg voor de kinderen op zich te nemen, werden zij afgestraft met periodes die retro actief niet meer in aanmerking kwamen voor pensioen en werd de pensioenleeftijd serieus opgedreven. (Jullie weten beter dan ik hoeveel jaar er meer bij kwam voor vrouwen om een volledige loopbaan te realiseren en recht te hebben op een pensioen dat sowieso al karig is.)

Maar nu worden ze geconfronteerd met berichten die wijzen op de complete afbraak voor alles waar ze in die 25 jaar voor gestreden hebben. Landingsbanen op 60... Kom eens kijken met welke zorgbehoevende cliënten er tegenwoordig (met grote betrokkenheid) gewerkt wordt... Brugpensioen ten vroegste op 63, pensioen op 67.

Mensen zijn woedend. Bezorgd, bang..

"Ik ga dat niet volhouden? "Dat ga ik niet aan kunnen." "zijn ze daar in Brussel helemaal zot geworden?"

En ze kijken weer naar de vakbond. En als militant richt ik mij dan tot jullie. We gaan dit toch niet zo laten passeren?

Als militant en uit hoofde van mijn gehele syndicale kern vraag ik jullie om spoedig een zeer krachtig signaal te geven dat we dit niet pikken. Mobiliseren zullen we met veel vastberadenheid doen en gezien de reacties op de werkvloer zal het ook niet moeilijk zijn. We gaan de mensen toch (weer) niet in de kou laten staan?

"The only effective answer to organized greed is organized labor." Thomas Donahue

Wij rekenen op jullie!

Nancy Sterck, militant LBC-NVK non-profit