Minister Vanackere lanceerde in september het woonzorgdecreet. Dit nieuwe decreet maakt komaf met de decreten voor thuis- en ouderenzorg. Op 9 december ging in het Vlaams parlement een hoorzitting door over dat nieuwe woonzorgdecreet. Als LBC-NVK waren we er uiteraard bij om onze commentaar en kritiek op dit decreet te laten horen.
Onze eerste commentaar was dat er geen enkele verwijzing naar personeelsbeleid in de basisprincipes staat. We hebben gevraagd om het respecteren van de sociale wetgeving en de sectorale CAO’s toe te voegen. Zonder personeel is er geen zorg mogelijk. Goede loon- en arbeidsvoorwaarden en voldoende personeel zijn noodzakelijk voor een goede zorg en dienstverlening.
Ons tweede punt ging over de nieuwe voorzieningen die gecreëerd worden: diensten voor logistieke hulp, diensten voor oppashulp, diensten voor gastopvang, enzovoort. Al deze diensten kunnen niet zonder personeel werken. Er zullen realistische en transparante personeelsnormen opgesteld moeten worden. De regering zal moeten voorzien in de nodige financiering. Al deze nieuwe personeelsleden zullen onder de CAO’s van de rusthuizen de thuiszorg of de thuisverpleging moeten vallen.
Ook de ‘oude’ personeelsnormen zijn aan een update toe. Ze beantwoorden niet meer aan de actuele werksituatie in de woon- en zorgcentra. Vorming en opleiding moeten een belangrijke pijler van het personeelsbeleid zijn.
Het ontwerp van decreet voorziet ook in de invoering van “niet-erkende maar wel aangemelde voorzieningen”. Als LBC-NVK zijn we hier geen voorstander van. De andere sprekers van de werkgevers, de ziekenfondsen en de gebruikers hadden min of meer dezelfde mening als wij op dit punt. Dergelijke voorzieningen mogelijk maken is de poort openen naar het ontwijken van kwaliteitsnormen, personeelsnormen en CAO’s. We kunnen ons niet inbeelden dat Minister Vanackere op dit punt zou doorzetten als er zoveel kritiek is.
Als LBC-NVK maken we ons ook zorgen om de toegankelijkheid van de zorg. Toegankelijkheid voor iedereen betekent betaalbaarheid. Betaalbare thuiszorg, betaalbare woon- en zorgcentra. Zorg op maat moet ook rekening houden met bereikbaarheid. Afstand mag geen hinderpaal worden.
Ten slotte zijn we als vakbond blij met de intentie van de Vlaamse Regering om geen subsidies te geven aan commerciële instellingen. LBC-NVK is geen voorstander van verdere vermarkting van de zorg. Vermarkting kan de solidariteit, de kwaliteit, de toegankelijkheid en de betaalbaarheid van de zorg in het gedrang brengen. We maken ons ook zorgen over de al bestaande commerciële rusthuisgroepen. Zal de Vlaamse regering daar voldoende controle op blijven houden?